သွ်မ္းနဲ႔ဗမာ စစ္ပြဲေနာက္ကြယ္က သမုုိင္း၀င္ေစတီမ်ား

  သွ်မ္းနီတုိ႔ေဒသတစ္ခုျဖစ္တဲ့ စစ္ကုိင္းတုိင္းအထက္ပုိင္း ေဖာင္းျပင္ၿမိဳ႕နယ္ ရြာတန္းရွည္အုပ္စု ပဲခြင္= ꨬပး ꨁꨮꨤင္ ဆုိတဲ့ သွ်မ္းနီရြာငယ္ေလးက သမုုိင္း၀င္ ဖၾလားစ၀့္မြန္းဆုိင္(ရွဲန္) ေစတီေတာ္မ်ား

AD.(1557) ေျမာက္ဘက္တလႊားက တန္ခုုိးထြားခဲ့ေသာ မုုိးေကာင္းအရွင္ Sao Peng ၏ သားေတာ္.. စ၀္ဖွမိန္းေကာ၀္.. ဘုုရင္ေနာင္မင္းအား . ပုုန္ကန္ခဲ့ေသာခုုႏွစ္ AD - 1565 ႏွစ္ ( --ရက္--လ) စီစစ္ဆဲျဖစ္သည္။

စ၀့္ဖွမိန္းေကာင္၀္ ေခၚ မုုိင္းေကာင္းဘုုရင္သည္ ဘုုရင္ေနာင္ မင္းတရားကုုိ စစ္ရႈံးရာမွ ျမန္မာဘုုရင္တုုိ႔၏ ၾသဇာခံ အျဖစ္သုုိ႔ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ဘုုရင္ေနာင္မင္း လက္ထက္တြင္ မုုိင္းေကာင္းေစာ္ဘြား ထီးဆယ္စင္း ေဆာင္းအဆင့္၊ ကေလးေစာ္ဘြား ထီးဆယ္စင္းေဆာင္းအဆင့္၊ မုုိးညွင္းေစာ္ဘြား ထီးငါးစင္းေဆာင္းအဆင့္ ၀န္းသုုိေစာ္ဘြား ထီးငါးစင္းေဆာင္းအဆင့္ အသီးသီးရွိၾကသည္။ ( ဥႆေရာ၊ ၂၀၀၆ မ်က္ ၄၇) မင္းတရားေရႊထီး မုုိးေကာင္း၊ မုုိးညွင္းသုုိ႔ ခ်ီေတာ္မႈစဥ္က စ၀့္ဖွမိန္းေကာ၀္ မုုိးေကာင္း   ေစာ္ဘြားသည္  ေတာင္ ၄၅ လုုံး အရွင္ျဖစ္သည္။ မုုိးညွင္းေစာ္ဘြားက ၃၅ လုုံးမူိင္းကုုိ  အစုုိးရေၾကာင္း သိရသည္။ (ကုုလား၊ ၂၀၀၆ ဒုု၊ ၂၃၈)

စစ္ရႈံးေသာ သွ်မ္းနီအေပါင္းတုုိ႔က ဘုုရာင္ေနာင္နန္းေတာ္မွာ နန္ေတာ္မုုဒ္ဦး တံခါးေပါက္ႀကီး ႏွစ္ေပါက္ကုုိ ေဆာက္လုုပ္ေပးရသည္။ ယေန႔တုုိင္ မုုိးေကာင္း တံခါးႏွင့္ မုုိးညွင္းတံကားဆုုိၿပီး သမုုိင္းတြင္ က်န္ခဲ့ေလသည္။

ဘုုရင္ေနာင္ႏွင့္ စစ္ပြဲမွာ  မုိးေကာင္းသွ်မ္းတပ္ႀကီးကုုိ  ဦးစီးတာ၀န္ယူ ကြပ္ကဲခဲ့ရသူက ေပါလသုိင္းရြာစား အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ယင္းစစ္ပြဲမွာ ဘုရင့္ေနာရင္တပ္က အင္အားတာလြန္ၿပီးေတာ့ မုုိးေကာင္းသွ်မ္းဘက္ကေတာ့ သွ်မ္းအားလုုံးပူးေပါင္း ပါ၀င္မႈ မရွိတာရယ္ ဘုုရင္ေနာင္မတုုိင္မွီ ျပည္၊ ကေလး အင္း၀တုုိ႔နဲ႔ စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ မုုိးေကာင္းသွ်မ္းဘုရင္ ငိုု႔ တပ္ေတြက ေရရွည္ေတာင့္ ခံႏုိင္ျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ အေရးနိမ့္သြားခဲ့ပါတယ္။

စစ္ပြဲအေျခအေန မဟန္ေတာ့မွန္းသိသြားတဲ့ အမတ္ႀကီးဟာ သခင္ျဖစ္တဲ့မုိးေကာင္းဘုရင္ ငုုိ႔ကုုိ သိမ္းေရွာင္ေစခဲ့ၿပီး အမတ္ႀကီးက ေနာက္ကေန ခုခံကာကြယ္ေပးေနရင္း ဘုရင့္ေနာင္မင္း၏ ဖမ္းဆီးျခင္းလုုိက္ရပါတယ္၊။ 

ဘုရင့္ေနာင္မင္းဟာ ေပါလသုိင္းအမတ္ကုိ ဖမ္းမိထားေပမဲ့ သူ႕ကုိေၾကာင္းျပဳၿပီး သူ႕သခင္ျဖစ္တဲ့ မုုိးေကာင္းအရွင္ တိမ္းေရွာင္လြတ္ေျမာက္ေနတာကုုိ သိရွိတဲ့အတြက္ ဓါးစားခံအျဖစ္ ထားရွိပါတယ္။ တိမ္းေရွာင္ပုုန္းေအာင္းေနတဲ့ မုိးေကာင္းဘုရင္ ငုုိ႔ ရွိရာကုိ လုိက္ျပေစတယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း လမ္းခုလတ္ေတာတြင္း တစ္ေနရာ အေရာက္မွာေတာ့ ေပါလသုိင္းအမတ္ဟာ ထြက္ေျပး လြတ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာ မုိးေကာင္းဘုရင္ သိမ္းေရွာင္တဲ့ ေနရာျဖစ္တဲ့ေနရာဟာ  ျမန္မာျပည္ေအနာက္ေျမာက္ဖ်ား ခ်င္းတြင္းျမစ္ရုုိး တေလွ်ာက္ျဖစ္တဲ့ ယခု ေဖာင္းျပင္ ဟုမၼလင္းေဒသ တ၀ုိက္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ေပါလသုိင္းအမတ္ကလည္း သူ႕အရွင္သခင္ရွိရာ ေဒသကုိ တိတ္တဆိတ္ေရာက္ ရွိလုုိ႔လာပါေတာ့တယ္။

ေပါလသုုိင္းအမတ္ႀကီးဟာ မုုိးေကာင္းဘုရင္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံးၿပီး တုိင္းျပည္ အေျခအေနေတြ ကုုိ  ေၾကာင္းက်ဳိးစုံ ေလွ်ာက္တင္ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ေပါလသုိင္းအမတ္ႀကီးဟာ လူ႔ဘ၀ကေန သာသနာေဘာင္ ရဟန္း ဘ၀ကုုိ ခံယူလုုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဘုရင့္ ငုုိ႔ ကေတာ့ ဘုုရင့္ေနာင္ကုုိ  တိမ္းေရွာင္ရင္း လူသူအရာက္ေပါက္ နည္းတဲ့ ေတာတြင္း ေနရာမွာပဲ ေတာရေဟာ္ေလး တည္ေဆာက္ၿပီး ေနထုိင္သြားခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ 

ဒီလုိနဲ႔ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟာ ရဟန္းဘာ၀ျဖင့္ ေတာရေက်ာင္းေလး ေဆာက္ၿပီး တေနရာၿပီး တေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းလာရင္း ပဲခြင္=ပး ꨁꨮꨤင္႔ နီးလာတဲ့ေနရာကုုိ ေရာက္ရွိလာၿပီး  သတင္းသုံး ေနထုိင္ခ်ိန္မွာေတာ့ သွ်မ္းမုဆုိးမ တစ္ဦးက ျမင္ေတြ႔မိရာကေန အက်ဳိးေအၾကာင္း ေမးျမန္းသိရွိသြားကာ ရြာသားေတြ မသိေအာင္ မုဆုိးမက ေန႔စဥ္ဆြမ္းပုိ႔ ကုိးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ 

သွ်မ္းမုဆုိးမႀကီးကလည္း အမတ္ခ်ဳပ္ ဘုန္းႀကီးပုန္းခုိေနတဲ့ ေတာလွ်ဳိကို အျခားသူမ်ား ေရာက္ရွိ ေတြ႔မိမွာ စုိးတဲ့အတြက္ အျခားလူမ်ား မသြားရဲေအာင္ - ဒီလွ်ဳိႀကီးမွာ လူ၀ံသားအမိရွိတယ္၊ မသြားၾကနဲ႔ ၀ံမႀကီး ကုတ္လိမ့္မယ္၊ ငါ့ကုုိေတာင္ ၀ံမႀကီးလုိက္လုိ႔ လွံနဲ႔ထုိးၿပီး မနည္းလြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးခဲ့ရတာ လုိ႔ေျပာၿပီး ေျခာက္လွန္႔ခဲ့ပါသတဲ့၊  ဒါေၾကာင့္ ေပါလသုိင္းဘုန္းေတာ္ႀကီး ပုန္းခုိခဲ့တဲ့ အဲဒီလွ်ဳိႀကီးကုုိေတာ့ ေ၀ွ႕တုိင္းမီလုိ႕  (၀ံသားအမိလွ်ဳိ) ရယ္လုုိ႔ ယေန႔တုုိင္ ေခၚဆုုိေနတာကုုိ ေတြရပါတယ္။ 

မွတ္ခ်က္ (ယခုလည္း ေဖာင္းျပင္ ဟုုမၼလင္းခရီးကုိ ဗ်ဴဟာလမ္းမႀကီး အတုိင္းသြားပါက ေဖာင္းျပင္ဟုုမၼလင္းနယ္ျခား မေရာက္ခင္ေလးမွာ ေ၀ွတုိင္းမီ လ်ဴိဖ်ားကေနစီးလာတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ကူးထားတဲ့ ေ၀ွတုိင္းမီတံတားဆုိတာ ေတြ႔ႏုိင္ေၾကာင္း သင္ျပလုုိက္ရပါတယ္)

ဒီလုုိနဲ႔ ကာလအတန္ၾကာလုိ႔ တုိင္းေရး ျပည္ေရး အျခအေန တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း သြားတဲ့ခ်ိန္ေရာက္မွ သွ်မ္းမုဆုိးမႀကီးဟာ ရြာသားေတြကုိ အက်ဳိးေအၾကာင္းေျပာျပၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးကုိ ေတာထဲေန ပဲခြဆငုုိ ဆုုိတဲ့  သွ်မ္းနီရြာေလးကုိ ေက်ာင္းထုိင္အျဖစ္ ပင့္ေဆာင္ကုုိးကြယ္ ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ 

ရြာသားေတြေကတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကုိ ေတာထဲေကန ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ရွိၿပီး ပင့္ေဆာင္ခဲ့ရတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ပတၱျမားရတနာလုိ အမင္တန္မွကုိတန္ဖုိးႀကီးတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးလုိ႔ (သုိ႔မဟုတ္) ေပၚေတာ္မူ ဘုန္းေတာ္ႀကီးလုိ႔ အျမတ္တႏုိး ေခၚဆုိေလ့ရွိၾကပါတယ္၊ အဲဒါကုိ သွ်မ္းနီလုိေတာ့ စ၀့္မြန္းဆုိင္(ရွဲန္) လုိ႔ေခၚဆုုိပါတယ္။ စ၀့္မြန္းဆုိတာေတာ့့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး၊ ဆုိင္ (ရွဲန္) ရတနာ ပတၱျမားလုိ႔ အဓိပၸါရပါတယ္။

စ၀့္မြန္းဆုိင္ ဘုုန္းေတာ္ႀကီးဟာ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ထီးရိပ္နန္းရိပ္နဲ႔ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့အတြက္  မိမိေနခဲ့တဲ့ မုုိးေကာင္း ေရႊနန္းေတာ္ေတြကုိ မၾကာခေဏေအာက့္ေမ့ လြမ္းဆြတ္တတ္ပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ေရႊၿမိဳ႕ေ တာ္အလြမ္းေျပေအနနဲ႔ ကုိယ္တုိင္လည္း ပညာမ်ဳိးစုံတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေလတာ့ ေစတီဘုရားေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ တည္းထားခဲ့တယ္လုုိ႔  လုိ႔ဆုိပါတယ္။ မုိးေကာင္းေနျပည္ေတာ္ အလြမ္းေျပစတီမ်ားလုိ႔ ေျပာလုိ႔လည္းရႏုိင္မယ္ ထင္ပါသည္။ 

ဒါေပမဲ့ အဲဒီေစတီေတာ္ေတြကုိ စ၀့္မြန္းဆုိင္(ရွဲန္ ) တည္းထားခဲ့ တဲ့အတြက္ ေဒသခံရြာသား   ေတြကတာ့ ေစတီေတာ္ေတြကုိ တည္ထားခဲ့တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကုိ အစြဲျပဳၿပီးေတာ့ ဖၾလားစ၀့္မြန္းဆုိင္ လငိုု႔ လုုိ႔ပဲ ဒီေန႔ထိေခၚေနၾကပါသည္။

အခုုေရာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ယင္းေစတီေတာ္မ်ားဟာ ၿပိဳက်ပ်က္စီးတဲ့ ေစတီက ပ်က္စီးေနပါၿပီ၊ တခ်ဳိ႕ေစတီေတြေကတာ့ ပုံမွာျမရင္တဲ့အတုိင္း အေကာင္းအတုိင္းမဟုတ္ေပမဲ့ မၿပဳိက်ေသးတဲ့ အခ်ဳိ႔ ေစတီေတာ္မ်ားကုုိ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္း ဖုုိေနေၾကာင္း သိသာေနပါသည္။

ဒီေန႔သွ်မ္းနီအေပါင္းတုုိ႔ သမုုိင္းတေခတ္က ထြန္းသစ္ခဲ့တဲ့ မိမိတုုိ႔ ဘုုိးေဘးအေမြအနစ္မ်ားကုုိ ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းၾကပါဆုုိ႔လုုိ တုုိက္တြန္းရင္း အားလုုံးသွ်မ္းခ်စ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ

ထုုတ္ႏုုတ္ - Fb-Sao Citta Linkara

ခ်စ္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအား အစဥ္သျဖင့္ ေလးစားလွ်က္  

"۩" 

Posted in: